Vergil |
Die Bestattung des Misenus am Kap Misenum |
Nec minus interea Misenum in litore Teucri flebant et cineri ingrato suprema ferebant. principio pinguem taedis et robore secto ingentem struxere pyram, cui frondibus atris intexunt latera et feralis ante cupressos constituunt, decorantque super fulgentibus armis. pars calidos latices et aena undantia flammis expediunt, corpusque lauant frigentis et unguunt. fit gemitus. tum membra toro defleta reponunt purpureasque super uestis, uelamina nota, coniciunt. pars ingenti subiere feretro, triste ministerium, et subiectam more parentum auersi tenuere facem. congesta cremantur turea dona, dapes, fuso crateres oliuo. postquam conlapsi cineres et flamma quieuit, reliquias uino et bibulam lauere fauillam, ossaque lecta cado texit Corynaeus aeno. idem ter socios pura circumtulit unda spargens rore leui et ramo felicis oliuae, lustrauitque uiros dixitque nouissima uerba. at pius Aeneas ingenti mole sepulcrum imponit suaque arma uiro remumque tubamque monte sub aerio, qui nunc Misenus ab illo dicitur aeternumque tenet per saecula nomen. |
zur Kampanienseite | © Ulrich Schmitzer Letzte Änderung: 23. März 2000 |